“Hazırda xəstəxanadayam, müalicə alıram. Yaxşıyam. Var olun. Yaxşı ki, varsınız. Ciddi həkimlər yoxladı. Psixoloqlar, psixatrlar gəldi. Dinlədilər. Dedim, normal adamam. Sadəcə, normadan çox adamam. Buna görə də dözümsüzəm, həyatın qanunlarına tabe ola bilmirəm”.
PİA.az-ın xəbərinə görə, bunu yazıçı Kəramət Böyükçöl deyib.
“Ömrü həyatla ölüm arasındakı təmas xəttində yaşayıram, hər tərəfim minadır, gah özüm ölmək istəyirəm, gah da ölməkdən qorxuram. Bir az da içən kimi havalanıram. Dedim, mənə elə dərmanlar verin, səhər saat 9-un yarısı işə gedən, axşam saat 18:00-da işdən gələn, öz xalqı, vətəni, dövləti ilə sorğu-sualsız qürur duyan, evdə arvad nə qədər danışır-danışsın, o danışa-danışa divanın üstündə yuxu tutub yatan bir kişi olum, arada da ayılıb deyim ki, hay, nədi? Sonra yenə yuxu tutsun. Ümumiyyətlə, istəyirəm ki, həyata, ədəbiyyata, insanlara, ölümə, hər şeyə, hər şeyə münasibətim "hay, nədir?" səviyyəsində olsun. Dedim, mənə elə dərmanlar verin ki, Azərbaycan kanallarına baxanda əsəblərim pozulmasın, fikirləşim ki, elə belə də olmalıdır. Və s. Bunları həkimlərdən ilkin tibbi yardım kimi xahiş etdim. Sonrakı mərhələdə isə xahiş etdim ki, mənə elə dərmanlar verin, tamamilə duyğusuz, hissiyatsız olum, öz mənəvi dünyamla həyat, cəmiyyət, əmi, bibi, xala, ata, ana, arvad, ölkə, xalq, hər şey, hər şey arasında Berlin hasarı çəksin o dərman. Hansı ki, el arasında gönü qalın adam deyirlər ha, məni onlardan eləsin o dərman. Sonrası mənlikdir, özüm rahatca yaşayacam. Dostlar da məni çox qınamasın, onsuz da gərginlik içindəyəm” – K.Böyükçöl bildirib. (Pravda.az)
pia.az
Digərxəbərlər
Populyar xəbərlər
